Od Rin'a C.D Nyxis

Miała bardzo delikatne ręce. Czuł się dziwnie, nieswojo... Obserwował każdy jej ruch, ale sam nawet nie drgnął. Chwilę rozkoszował się tym dziwnym doznaniem. Dziewczyna patrzyła na niego zaciekawiona, studiując dokładnie jego wygląd. Uśmiechnął się. Pytanie było dla niego bardzo korzystne, mógłby trochę podkoloryzować i nawet przekonać dziewczynę do zdjęcia tej przeklętej obroży, uwolnienia Daru... W normalnej sytuacji zapewne by tak zrobił, ale wtedy... Jakoś nie chciał.
- Czym jest ta obroża? Niczym ważnym, zwykłą ozdobą - odparł.
Nie zabrzmiało to zbyt przekonująco. Białowłosa chyba nie należała do ludzi łatwo ustępujących. Przewiercała go wzrokiem, cierpliwie czekając na prawdziwą odpowiedź. Rin wywrócił oczami i westchnął cicho.
- Blokada. Kochani naukowcy zapieczętowali w niej mój Dar.
W jej oczach zobaczył nieme pytanie: czemu? Właściwie to mógł jej to powiedzieć, ale... niby po co? Nie potrzebował się nikomu zwierzać, radził sobie z tym wiele lat. I tak by nie zrozumiała. Ale... Podświadomie tego pragnął. Wykrzywił usta w dziwny grymas. Powie jej. Tylko bardziej ją tym przerazi, ale powie.
- Twój Dar polega na kontroli umysłu, prawda? - zapytał.
Kiwnęła głową. Niby było to oczywiste, ale Accelerator chciał się upewnić. Takie rzeczy po prostu się wyczuwa...
- No to po co się pytasz? Sama możesz sobie odpowiedzieć - mruknął.
Tak, oczywisty był również fakt, że może grzebać w ludzkich wspomnieniach i myślach... W końcu to właśnie jest umysł.
- Nie krępuj się. Tylko szybko, zanim zmienię zdanie...
Dziewczyna spojrzała prosto w jego oczy. Wpatrywała się w nie chwilę, a Rin poczuł się jeszcze dziwniej. Z o b a c z y ł wszystko jeszcze raz.
Zobaczył, jak był małym chłopcem i uderzył go kolega. Skończyło to się tym, że Dar niespodziewanie rzucił nim o ziemię. Zmienił wektor uderzenia...
Potem zobaczył, jak wracał do domu, naiwny i głupi sześciolatek... Zaatakował go złodziej, próbował ogłuszyć go pałką. Dar ponownie odbił atak. Napastnik zdenerwował się, wyjął pistolet i strzelił w Rin'a. Pocisk odbił się i wbił w klatkę piersiową atakującego. Zobaczył zdziwienie w jego rozszerzonych z przerażenia oczach...
Następny obraz, pięciu mężczyzn z policji kierujących na niego broń. Pięć wystrzałów. Każdy z pocisków został odbity i wrócił tam, skąd przybył... Pięć trupów.
Wojskowi. Żołnierz siedzący w czołgu, celujący w Rin'a, który spokojnie stał na moście. Wystrzał. Kolejne trupy.
Zobaczył matkę. Nawoływała go, płakała. Podbiegł do niej. Przytulił ją, zaczął się zwierzać... A ona chwyciła go mocniej, wyjęła z kieszeni dziwną strzykawkę i wbiła mu w ramię. Zdradziła go.
Naukowcy. Dziwna cela. Dziesięć lat w psychiatryku połączonym ze specjalnym więzieniem. W końcu im się udało. Wynaleźli metale, blokujące Dar Rin'a. Zrobili z nich obrożę i zapieczętowali na jego szyi. Unieszkodliwili mordercę. Mordercę nie z wyboru...
Ogień. Paląca się żywcem, krzyczącą szatynka...
Gwałtownie odwrócił wzrok. Nie tego się spodziewał... Ledwo udało mu się to przerwać. Posłał Nyxis niezadowolone spojrzenie. Wiedziała dużo. Za dużo.
- Zadowolona? - warknął.
Nigdy nie lubił mówić o swojej przeszłości. O tym, jak tu trafił... A ona wiedziała już w s z y s t k o... Bynajmniej prawie wszystko. Nie chciał, by uważano go za słabego dzieciaka. Od tamtego czasu bardzo się zmienił, tamte wydarzenia to tylko akta historii, które się do tej zmiany przyczyniły. Nie wiedział, że dziewczyna z taką łatwością będzie mogła przetrzepać mu mózg...

<Nyxis?>